Τι ισχύει για τη xρήση ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης.
Α.Π. Απόφαση αρ. 1312/2023 Άρθρο 221 Π.K. Χρήση ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης.
Για την επιβολή του εγκλήματος της έκδοσης, που αποτελεί μια μορφή διανοητικής πλαστογραφίας και ένα ιδιαίτερο έγκλημα, απαιτείται η έκδοση γραπτής πιστοποίησης από τα σχετικά άτομα στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, η οποία να παραδίδεται σε τρίτο πρόσωπο και να περιέχει ψευδείς πληροφορίες. Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, όταν ένας ιατρός πιστοποιεί ότι έχει εξετάσει έναν ασθενή, ενώ στην πραγματικότητα δεν το έχει κάνει. Ο δόλος περιλαμβάνει την επίγνωση και τη θέληση να παραδοθεί αυτή η ψευδής πιστοποίηση σε τρίτους με σκοπό να πείσει αρχές ή κοινότητες.
Για να γίνει χρήση ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης, απαιτούνται τα εξής: α) η ψευδής ιατρική πιστοποίηση, όπως ορίζεται. Δεν είναι απαραίτητο ο εκδότης να είχε σκοπό να παραπλανήσει τη δημόσια αρχή κλπ., ενώ η ευθύνη του εκδότη και του χρήστη είναι αυτόνομες. Η αθώωση του ιατρού δεν αποκλείει την τιμωρία του χρήστη της ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης. β) Η χρήση της για να εξαπατήσει δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή, ν.π.δ.δ. ή ασφαλιστική επιχείρηση. γ) Ο δόλος του χρήστη της ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης. Αρκεί η πιθανότητα του δόλου σχετικά με την ψευδή πιστοποίηση και τον σκοπό της να προκαλέσει εμπιστοσύνη στις αρχές. Ωστόσο, για την πρόθεση εξαπάτησης απαιτείται συγκεκριμένος δόλος. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 510 παράγραφος 1 στοιχείο Ε του ΚΠΔ, η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης αποτελεί λόγο αναίρεσης της απόφασης. Δείτε την απόφαση εδώ